Άγχος αποχωρισμού: Σημάδια και αντιμετώπιση
Όταν το μωρό σου θέλει μόνο εσένα και κανέναν άλλον, μπορεί να είναι πολύ γλυκό… αλλά και πολύ κουραστικό… Τα μωρό όμως περνάνε από διάφορες φάσεις στα πρώτα χρόνια της ζωής τους και μια από αυτές είναι το Άγχος Αποχωρισμού – που συνήθως εμφανίζεται μεταξύ 10 και 18 μηνών αλλά μπορεί να εμφανιστεί σε μεγαλύτερη ηλικία.
Picture by Zachary Kadolph | Unsplash
Τι είναι το Άγχος Αποχωρισμού;
Αρχικά πρέπει να ξέρεις πως το Άγχος Αποχωρισμού μπορεί να είναι μια δύσκολη περίοδος για εμάς αλλά είναι επίσης μια απόλυτα φυσιολογική και αναμενόμενη φάση που μας δείχνει πως το μωράκι μας αναπτύσσεται σωστά. Συνήθως εμφανίζεται σε όλα τα μωρά λίγο πριν τα πρώτα τους γενέθλια αλλά το κάθε παιδί το περνάει διαφορετικά και έτσι μπορεί να δεις πολύ διαφορά από το μωρό σου και το μωρό της φίλης σου, ή το πρώτο σου μωρό σε σύγκριση με το δεύτερο.
Πώς καταλαβαίνουμε πως το παιδί έχει Άγχος αποχωρισμού;
Στα μικρότερα μωρά το καταλαβαίνουμε όταν αρχίσουν να αναστατώνονται που τα αφήνουμε με κάποιον άλλον (συνήθως είναι προσκολλημένα προς τη μαμά και μπορεί να αρχίσουν να αναστατώνονται ακόμα και αν τα αφήσουμε με τον μπαμπά), μπορεί να γκρινιάζουν γιατί δε θέλουν να παίξουν μόνα τους, και συνήθως επηρεάζεται ο ύπνος τους – ξυπνάνε πιο συχνά, κλαίνε, ζητάνε να κοιμηθούν μαζί με τον κύριο φροντιστή τους.
Στα νήπια ή ακόμα και μεγαλύτερα παιδιά ένα Άγχος Αποχωρισμού μπορεί να ξεκινήσει μετά από μια μεγάλη αλλαγή (πχ μετακόμιση, αλλαγή νηπιαγωγείου/σχολείου, παραμονή στο νοσοκομείο για λίγες μέρες, θάνατος κάποιου κοντινού προσώπου ή κατοικίδιου). Όντας μεγαλύτερα μπορούν να μας δείξουν την ανησυχία τους – αναφέρουν συχνά πως φοβούνται να μείνουν μόνα ή δε θέλουν να φύγουμε από το χώρο, κλαίνε όταν ο κύριος φροντιστής φεύγει, αρνούνται να κοιμηθούν, αρνούνται να παραμείνουν στο σχολείο χωρίς το κύριο φροντιστή τους, βρέχουν το κρεβάτι τους στον ύπνο, έχουν εφιάλτες, παραπονιούνται συχνά για πονόκοιλο όταν πρέπει να πάνε σχολείο.
Πώς να αντιμετωπίσουμε το Άγχος Αποχωρισμού;
Αποχωρισμό “με δόσεις” – αρχίστε αφήνοντας το παιδί με κάποιον άλλον για λίγη ώρα, την επόμενη φορά για περισσότερη κ.ο.κ.
Αφήστε οικείο πρόσωπο μαζί του (πχ τον μπαμπά ή τη γιαγιά αντί τη δασκάλα ή την νταντά)
Μη δείχνετε το δικό σας άγχος αποχωρισμού – πχ αν αφήνετε το παιδί σε ξένο χώρο (παιδικός σταθμός ή άλλο), αποφύγετε να του δείξετε πως στεναχωριέστε ή φοβάστε πως θα γίνει κάτι όσο δεν είστε κοντά του.
Φτιάξε μια ρουτίνα αποχωρισμού – ακολούθησε τα ίδια βήματα κάθε φορά που αποχωρίζεσαι το παιδί σου για να συνηθίσει με τον καιρό πως όταν γίνεται αυτό είναι ώρα να χωριστείτε για λίγο αλλά θα επανασυνδεθείτε σύντομα (πχ φιλί, αγκαλιά, “θα σε δω σε λίγο” ή κάτι παρόμοιο)
Και το σημαντικότερο βήμα… Πολύ υπομονή!