Unsplash | M.T ElGassier
Είστε στη μέση του παιχνιδιού όταν ξαφνικά το μικρό σου σε χτυπάει; Έχει αρχίσει να χτυπάει στο σπίτι αλλά και άλλα παιδάκια όταν τα συναντάει έξω από το σπίτι; Γελάει όταν το κάνει και φαίνεται να χτυπάει για να παίξει χωρίς να καταλαβαίνει πως δεν είναι σωστό;
Αν απάντησες 'ναι' σε κάτι από τα παραπάνω, έχω να σου πω για αρχή πως όχι, δεν έχεις αποτύχει σαν γονέας, ούτε κάνεις κάτι λάθος, το παιδί σου δεν είναι "κακό" και δεν αντιλαμβάνεται πως κάνει κάτι λάθος. Για την ακρίβεια δεν πάει τίποτα "λάθος" με το παιδάκι σου, πολύ απλά προσπαθεί να δείξει πως κάποια δυνατά συναισθήματα που ίσως δεν ξέρει πως να διαχειριστεί ακόμα.
Το ήξερες ότι πολλά μωρά χτυπάνε ως ένδειξη οικειότητας με ένα άτομο;
Δεν βλέπουμε συχνά ένα μωρό να χτυπάει έναν τυχαίο άνθρωπο, αλλά χτυπάει τη μαμά και το μπαμπά, την δασκάλα του ίσως, και ένα παιδάκι που θα παίξουν μαζί στο πάρκο. Αυτό είναι γιατί μαζί τους νιώθει μια άνεση και οικειότητα - που είναι κάτι πολύ θετικό. Το μόνο που πρέπει είναι να του μάθουμε πως να το δείχνει κατάλληλα.
Τα μικρά παιδιά δεν χτυπάνε γιατί είναι κακά παιδιά, ούτε θέλουν να πονέσουν αυτόν που χτυπάνε. Το κάνουν κυρίως όταν νιώθουν κάτι πολύ δυνατά και δεν μπορούν να διαχειριστούν. Όταν γίνεται κάτι τέτοιο όμως είναι καλύτερα να μην υπάρχει κακή αντιμετώπιση από εμάς (φωνές, τιμωρία, αγριάδα) γιατί το μωρό μπορεί να το συνδυάσει με το συναίσθημα και το "λάθος" που κάνει.
Όταν βλέπουμε ένα μωρό να γελάει αμέσως μετά από ένα χτύπημα, τσίμπημα ή δάγκωμα που θα κάνει σε κάποιον, είναι γέλιο που εκδηλώνει το στρες που νιώθει αυτή τη στιγμή το μωρό από το ανεξέλεγκτο συναίσθημα που ένιωθε και την πράξη που έκανε μαζί. Συνεπώς μια τιμωρία μετά από αυτό θα το κάνει μόνο να φοβάται να εκδηλώνει τα συναισθήματά του ακόμα παραπάνω και επομένως να μην μπορεί να τα διαχειρίζεται ακόμα παραπάνω και να συνεχίζει να χτυπάει.
Είναι πολύ εύκολο για εμάς τους μεγάλους να παίρνουμε το χτύπημα σε συνδυασμό με το γέλιο ως ασέβεια και να αντιδράμε πολύ απλά γιατί έχουμε μάθει πλέον πως είναι ασέβεια. Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το μωρό μας δεν αντιλαμβάνεται καν πως μπορεί να είναι ασεβής, το μόνο που θέλει είναι να μας εκφράσει κάτι εκείνη τη στιγμή. Άρα, πρέπει εμείς να αφαιρέσουμε την ταμπέλα "Ασεβής" και πάρουμε μια ανάσα πρωτού προσεγγίσουμε το μωρό μας με αγάπη και κατανόηση ακόμα και όταν μας χτυπάει. Έτσι θα το κάνουμε να νιώθει ασφάλεια και ελευθερία να εκδηλώνει αυτά που νιώθει.
Πολλοί νομίζουν πως το gentle parenting σημαίνει "αφήνω το παιδί μου να κάνει ό,τι θέλει χωρίς έλεγχο", ενώ στην πραγματικότητα σημαίνει: Δεν ανταμείβω για τα καλά, δεν τιμωρεί για τα κακά, κατανοώ και εξηγώ με πολύ, πολύ, πολύ υπομονή.